Galvanische corrosie

Wanneer verschillende metalen tezamen gebruikt worden en er rechtstreeks contact is tussen beiden, moeten we rekening houden met mogelijk een zeer specifieke vorm van corrosie, namelijk galvanische corrosie. Voorbeelden: aluminium platen die m.b.v. inox bevestigingsmaterialen verankerd worden, gebruik van koper en metaal, ... De combinatie van sommige metalen geeft nauwelijks problemen, terwijl de combinatie van andere metalen en een risicovolle situatie (bijvoorbeeld als onderdeel van een dragende structuur) zware problemen kunnen geven.

Twee materialen zoals inox en aluminium, die beiden los van elkaar beschouwd worden als vrij corrosiebestendig, worden toch best niet gecombineerd. Bij voorkeur dient men dus dezelfde materialen te combineren in een werkstuk, alsook bevestigingsmiddelen van hetzelfde materiaal.

Wat gebeurt er precies bij galvanische corrosie? Een potentiaalverschil tussen beide metalen zorgt ervoor dat het zwakste metaal van beiden corrodeert. En uiteraard kunnen bepaalde omgevingsomstandigheden of -stoffen dit effect alleen maar versnellen. Bij voorkeur worden dus steeds dezelfde materialen samen gebruikt; indien dit niet mogelijk is, zijn er 2 mogelijkheden: ofwel kan men ervoor zorgen dat beide metalen niet rechtstreeks met elkaar in contact komen door bv te werken met een kunststof isolator, ofwel kan er in tabellen worden opgezocht welke materialen met elkaar wel gecombineerd kunnen worden en welke niet.

Er bestaan twee soorten courant gebruikte tabellen. De eerste tabel vind je via deze link naar de Engelstalige Wikipedia waarin aan de hand van potentiaalverschillen kan bepaald worden of materialen al dan niet combineerbaar zijn. Een tweede soort tabel werkt met codes (A tem E), waarbij de combinatie A geen problemen oplevert, de combinatie E compleet af te raden valt, uiteraard met een aantal tussenvarianten. Deze tabel kan je onderaan op deze pagina downloaden.